W imieniu Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów pragnę pożegnać zmarłego 19 XII 2018 r. śp. o. prof. dra hab. Andrzeja Potockiego. Był wybitnym socjologiem i teologiem pastoralistą oraz katechetykiem. Jego zainteresowania badawcze koncentrowały się wokół teologii oraz socjologii parafii i diecezji, lekcji religii i katechezy, wychowania seksualnego, szkolnictwa katolickiego, duszpasterstwa młodzieży i rodzin, laikatu jako podmiotu duszpasterstwa, wychowania religijnego w kontekście polskiej transformacji ustrojowej, polskim kulcie maryjnym i jego przemianach. W umiejętny sposób potrafił łączyć socjologię z teologią praktyczną, pokazując, jak harmonijnie i poprawnie metodologicznie prowadzona interdyscyplinarna refleksja naukowa ma zawsze wyprzedzać działania duszpasterskie. O. Profesor nauczył wielu polskich teologów pastoralistów właściwego odczytywania znaków czasu i korzystania z badań empirycznych, dzięki czemu proponowane przez nich modele działalności duszpasterskiej nie są oderwane od konkretnej rzeczywistości, uwzględniając zarówno uwarunkowania społeczno-kulturowe, jak też mentalność i sposób myślenia współczesnych Polaków. Był autorem wielu książek i artykułów. Jego książka O Kościele także socjologicznie z 2017 roku stała się fundamentalną pozycją dla tych wszystkich badaczy, którzy szukają metodologicznego wzorca ukazującego sposoby komplementarnej współpracy teologów i socjologów. Nie zapominając o fundamencie teologicznym, próbował spojrzeć na Kościół katolicki i jego działalność duszpasterską oczyma socjologa. W mistrzowski sposób budował intelektualny most porozumienia między teologami i socjologami.
Ojciec Profesor poszerzał nasze spojrzenie na otaczającą nas rzeczywistość, uczył naukowego odczytywania znaków czasu i adekwatnego do tego modelowania działalności duszpasterskiej. Nigdy też nie uchylał się od oceny w świetle Ewangelii sytuacji społeczno-politycznej w Polsce, dając niejednokrotnie świadectwo swojego patriotyzmu i miłości do Ojczyzny.
Ojciec Potocki dał się poznać jako osoba bardzo inteligentna, o szerokich horyzontach myślowych, potrafiąca obrazowo i z humorem przedstawiać swoje poglądy. Nieraz podchodził krytycznie do rzeczywistości eklezjalnej lub uniwersyteckiej, dając temu publiczny wyraz. Było to Jego świadectwo wierności wartościom ewangelicznym, miłości do Kościoła i słuchaniu głosu swojego sumienia, za co płacił wysoką cenę.
Osobiście bardzo dużo Ojcu Profesorowi zawdzięczam nie tylko w kontekście rozwoju i doskonalenia swojego warsztatu naukowego, ale uczenia służby Prawdzie.
Tak po ludzku będzie nam Ciebie Ojcze Andrzeju brakowało.
Dziękując Dobremu Bogu za dar Osoby Ojca Profesora, zapewniamy o naszej modlitwie za Jego duszę. Całej Dominikańskiej Rodzinie oraz najbliższym krewnym składamy wyrazy współczucia z powodu śmierci Naszego Profesora i szlachetnego Człowieka.
Ks. prof. UKSW dr hab. Tomasz Wielebski
Prezes Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów
